اهمیت بیماری:
درپرندگان ، بیماری ازحالت خفیف که منجر به کاهش مختصر درتولید تخم مرغ می شود تابیماری شدید وکشنده ودرگیری عصبی وگوارشی دیده می شود . این بیماری ازنظر اقتصادی بسیار بااهمیت بوده وعلاوه برخسارات مستقیم مربوط به خود بیماری ، پیشگیری وریشه کنی آن بسیارپرهزینه است . آنفلوآنزای مرغی اولین بار درایتالیا حدود100سال قبل شناسایی شد. اغلب پرندگان نسبت به ویروس عامل بیماری حساس می باشند ولی برخی ازآنها مانند پرندگان مهاجر و اردکهای وحشی مقاومت بیشتری نسبت به ویروس داشته و به همین دلیل نقش این گروه ازپرندگان بعنوان مخزن ویروس درانتقال ازیک منطقه جغرافیایی به منطقه دیگربااهمیت شناخته میشود . آنفلوانزای طیوردرایران ابتدادرسال 1377 درمزارع مرغ گوشتی تخم گذار ومادردراستانهای تهران وقزوین شیوع یافت وسپس در اکثرنقاط کشور شایع گردید. 

راههای انتقال ویروس :
ویروس آنفلوانزا درمحیط خارج دوام زیادی نداشته وازبین می رود .هوای سرد تا اندازه ای مقاومت ویروس را دربرابرشرایط محیطی افزایش میدهد . ویروس ازطریق قطره ها و ذرات کوچک به دنبال عطسه ، سرفه وحرف زدن بطور مستقیم به دیگران علاوه براین، ویروس ازطریق وسایل نیزبه دیگران ویا از نقطه ای به نقطه دیگرمنتقل میشود. لوازمی مانند حوله ، قاشق، شانه ، لباس، موادغذایی، لوازم موردنیازدرپرورش حیوانات، قفسها، حشرات، جوندگان، پوسته تخم مرغ، ماشین آلات و...... نقش مهمی درانتقال ویروس درجمعیتهای انسانی وحیوانی ایفا می نمایند. ویروس ازطریق مخاط بینی وحلق وارد بدن شده وپس از یک دوره مخفی 1 تا10 روز موجب بروز بیماری می شود. 

عوامل خطردربروز بیماری آنفلوانزا :
1- سن بیش از65 سال نسبت به بروز بیماری وعوارض ناشی ازآن حساسیت بیشتری دارامی باشد. 
2- افراد مبتلا به بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی، ناراحتی های مزمن تنفسی، دیابت، کم خونی مزمن، بیماریهای کلیوی مزمن، بیماران لوسمیک و افرادیکه به هر دلیل ازسیستم ایمنی ناکار آمدی برخوردارمی باشند بیشتردرمعرض ابتلاء به ویروس آنفلوانزا می باشند . 
3- کودکان زیر9 سال 
4- بارداری درزمان شیوع بیماری بویژه درسه ماهه دوم وسوم آبستنی 
5- مشاغلی که به واسطه آن بین افراد باحیوانات بیمار، ارتباط نزدیکی وجود دارد مانند کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی، آزمایشگاهها وافرادیکه درپرورش وبهداشت حیوانات اشتغال دارند. 

راههای پیشگیری از عفونت:
در صورت مسافرت: 4تا6 هفته قبل از مسافرت به مناطقی که خطر عفونت و بیماری وجود دارد واکسیناسیون انجام شده باشد ، داروهای مورد نیاز، تب سنج و الکل برای ضدعفونی کردن دست همراه باشد، 2- از تماس مستقیم با طیور از جمله جوجه ها، مرغابی و اردک های بیمار و مرده اجتناب شودو از رفتن به محلهائی مثل مزرعه پرندگان و محل خرید و فروش طیور خودداری شود و نیز از تماس با فضولات پرندگان و ترشحات آنها و سطوح آلوده خودداری شود ، 3- شستشوی دقیق و مداوم دستها با آب و صابون، 4- جمع آوری سریع پرندگان آلوده و انهدام آنها و قرنطینه کردن مناطق و پرندگان آلوده و ضد عفونی کردن این نواحی ،5- ویروس در دمای 56 درجه بمدت 3 ساعت و در دمای 60 درجه در مدت نیم ساعت از بین میرود ، 6- ضدعفونی کننده های حاوی ید ویروس را از بین میبرد، 7- رعایت آداب تنفسی مانند جلوگیری از پخش ذرات و قطرات ترشحی به عدم انتشار بیشتر بیماری کمک میکند، 8-در مکانهای شلوغ از ماسک استفاده شود، 9-واکسینه کردن طیور و پرندگان، 10- پرهیز از ذبح غیر بهداشتی حیوانات و نزدیک سبزیجات و میوه ها 

واکسیناسیون:
چه کسانی نباید واکسینه شوند؟ 1-افرادیکه آلرژی شدید به تخم مرغ دارند، 2-افرادیکه در گذشته نسبت به واکسن آنفلوآنزا واکنش شدید داشته اند ، 3-نوزادان کمتر از 6 ماهگی ، 4-افرادیکه تب شدید یا خفیف دارند. 

چه کسانی باید واکسینه شوند؟
1-کودکان 6 ماهه تا 2 ساله، 2-افراد بالای 65 سال ، 3-افرادیکه از بیماران مبتلا به آنفلوآنزا مراقبت میکنند، 4- زنانیکه در طی فصل آنفلوآنزا حامله هستند ، 5- کارکنان مراکز بهداشتی درمانی، 6- افرادیکه در معدوم کردن طیور آلوده و طیور در معرض خطر کار میکنند. 

منابع:
1- نشریه بهداشت و پزشکی روز – شماره 49 – مهر 1384 
2- ماهنامه اخبار آزمایشگاهی – سال3 –شماره31 – آبان84 
3- مجله تشخیص آزمایشگاهی – شماره 40 – مهر و آبان84